กริยาช่อง 2: หลักการเติม ed (Regular Verbs) และ Irregular Verbs ที่ต้องรู้!

สวัสดีครับนักเรียนทุกคน วันนี้ผมจะมาอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับ กริยาช่อง 2 (Verb 2) ที่เราได้คุยกันไปบ้างแล้วนะครับ กริยาช่อง 2 มีความสำคัญมากในการบอกเล่าเหตุการณ์ในอดีต ซึ่งคำกริยาเหล่านี้แบ่งได้เป็น 2 ประเภทหลัก ๆ คือ Regular Verbs (กริยาปกติ) ที่ส่วนใหญ่ลงท้ายด้วย -ed และ Irregular Verbs (กริยาอปกติ) ที่มีการเปลี่ยนรูปไปเลย หรือคงรูปเดิมครับ

ในบทความนี้ ผมจะเน้นไปที่ หลักการเติม -ed ให้กับ Regular Verbs และรวบรวมคำศัพท์ Irregular Verbs ที่สำคัญ ๆ และนักเรียนมัธยมพบบ่อยมาให้ทบทวนกันครับ การเข้าใจเรื่องนี้จะช่วยให้นักเรียนใช้ภาษาอังกฤษได้ถูกต้องและมั่นใจมากขึ้น โดยเฉพาะในการเขียนและพูดถึงเรื่องราวในอดีตครับ

ทบทวน: กริยาช่อง 2 คืออะไร?

กริยาช่อง 2 (Verb 2) หรือ Past Simple Form คือ รูปของคำกริยาที่ใช้เพื่ออธิบายการกระทำหรือเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและจบลงไปแล้วในอดีต โดยไม่เกี่ยวข้องกับปัจจุบันครับ โดยทั่วไปเราจะใช้กริยาช่อง 2 ในโครงสร้างประโยค Past Simple Tense เช่น "She visited her grandmother yesterday." (เธอไปเยี่ยมคุณย่าของเธอเมื่อวานนี้)

Regular Verbs (กริยาปกติ) และหลักการเติม -ed

Regular Verbs คือ คำกริยาที่เมื่อเปลี่ยนเป็นรูปอดีต (ช่อง 2) และรูป Past Participle (ช่อง 3) จะใช้วิธีการเติม -ed หรือ -d เข้าไปที่ท้ายคำกริยาช่องที่ 1 ครับ ซึ่งมีหลักการง่าย ๆ ดังนี้ครับ

หลักการเติม -ed ท้ายคำกริยา (สำหรับ Regular Verbs)

1. กริยาทั่วไป สามารถเติม –ed ได้เลย:

   walk (เดิน) → walked

   cook (ทำอาหาร) → cooked

   listen (ฟัง) → listened

   ask (ถาม) → asked

2. กริยาที่ลงท้ายด้วย e ให้เติม d ได้เลย:

   love (รัก) → loved

   move (เคลื่อนย้าย) → moved

   hope (หวัง) → hoped

   live (อาศัยอยู่) → lived

3. กริยาที่ลงท้ายด้วย y:
   • ถ้าหน้า y เป็นพยัญชนะ: ให้เปลี่ยน y เป็น i แล้วจึงเติม -ed

     study (เรียน) → studied

     cry (ร้องไห้) → cried

     try (พยายาม) → tried

     marry (แต่งงาน) → married

   • ข้อยกเว้น: ถ้าหน้า y เป็นสระ (a, e, i, o, u): ให้เติม -ed ได้เลย ไม่ต้องเปลี่ยน y เป็น i

     play (เล่น) → played

     stay (พัก, อาศัย) → stayed

     enjoy (สนุก) → enjoyed

     obey (เชื่อฟัง) → obeyed

4. กริยาที่มีพยางค์เดียว มีสระตัวเดียว และลงท้ายด้วยพยัญชนะที่เป็นตัวสะกดตัวเดียว: ให้เพิ่มพยัญชนะตัวสุดท้ายอีก 1 ตัว แล้วจึงเติม -ed (ยกเว้นคำที่ลงท้ายด้วย w, x, y เช่น snow - snowed, fix - fixed, play - played)

   plan (วางแผน) → planned

   stop (หยุด) → stopped

   beg (ขอร้อง) → begged

   shop (ซื้อของ) → shopped

5. กริยาที่มี 2 พยางค์ และลงเสียงหนัก (stress) ที่พยางค์หลังสุด และพยางค์หลังนั้นมีสระตัวเดียว และลงท้ายด้วยพยัญชนะที่เป็นตัวสะกดตัวเดียว: ให้เพิ่มพยัญชนะตัวสุดท้ายอีก 1 ตัว แล้วจึงเติม -ed

   concur (เห็นด้วย) → concurred

   occur (เกิดขึ้น) → occurred

   prefer (ชอบมากกว่า) → preferred

   permit (อนุญาต) → permitted

   ข้อควรระวัง: ถ้าเสียงหนักไม่ได้อยู่ที่พยางค์หลัง ไม่ต้องเพิ่มพยัญชนะตัวสุดท้าย เช่น visit → visited, open → opened

ตัวอย่าง Regular Verbs ที่ใช้บ่อย ๆ (ช่อง 1, 2, 3 และคำแปล)

Irregular Verbs (กริยาอปกติ) ที่นักเรียนมัธยมควรรู้จัก

Irregular Verbs คือ คำกริยาที่เมื่อเปลี่ยนเป็นรูปอดีต (ช่อง 2) และรูป Past Participle (ช่อง 3) จะไม่มีการเติม -ed เหมือน Regular Verbs ครับ แต่จะมีการเปลี่ยนแปลงรูปคำไปเลย หรือบางคำก็คงรูปเดิมทั้ง 3 ช่อง ซึ่งนักเรียนจำเป็นต้องอาศัยการจดจำและฝึกใช้ให้คุ้นเคยครับ เพราะไม่มีกฎเกณฑ์ตายตัวเหมือน Regular Verbs ครับ

ผมได้รวบรวมคำศัพท์ Irregular Verbs ที่สำคัญและใช้บ่อย ๆ สำหรับนักเรียนระดับมัธยมมาให้ดังนี้ครับ

ตารางคำศัพท์ Irregular Verbs ที่ใช้บ่อย

การเรียนรู้เรื่องกริยาช่อง 2 ทั้งแบบ Regular และ Irregular Verbs เป็นสิ่งสำคัญมากนะครับ ผมแนะนำให้นักเรียนหมั่นทบทวน ฝึกใช้ในประโยคบ่อย ๆ ทั้งในการพูดและการเขียน จะทำให้จำได้แม่นยำและนำไปใช้ได้อย่างถูกต้องครับ