คำกริยา Faint ในภาษาอังกฤษมีความหมายหลักว่า "หมดสติ, อ่อนแอ, หน้ามืด" เป็นคำที่ใช้บ่อยในชีวิตประจำวัน การทราบรูปกริยาช่องต่าง ๆ ของ Faint เป็นสิ่งสำคัญในการสร้างประโยคภาษาอังกฤษให้ถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องการพูดถึงเหตุการณ์ในอดีตหรือเหตุการณ์ที่เสร็จสมบูรณ์แล้ว
Faint เป็นคำกริยาปกติ (Regular Verb) เพราะแค่เติม -ed เมื่อเป็นอดีตเหมือนกริยาทั่วไป.
รูปแบบกริยา 3 ช่องของ Faint:
ช่องที่ 1 (Base Form / Infinitive): Faint
ช่องที่ 2 (Past Simple): Fainted
ช่องที่ 3 (Past Participle): Fainted
สรุปรูปแบบการผัน Faint:
แบบ Regular Verb (ปกติ): Faint, Fainted, Fainted
วิธีการใช้งานประโยค
ทั้งสามคำกริยานี้ล้วนมีความหมายว่า หมดสติ, อ่อนแอ, หน้ามืด แต่มีหลักการใช้ต่างกัน ดังนี้
- ช่อง 1 เอาไว้เล่า เรื่องราวเท็จจริงทั่วไป
- ช่อง 2 เอาไว้เล่าเรื่องราวในอดีต
- ช่อง 3 เอาไว้เล่าเรื่องราวที่ทำจบไปแล้ว ทั้งในอดีต ปัจจุบัน อนาคต